Historie klientów – jak Łucja spod Krakowa pokonała 113 100 zł zadłużenia?

Wpadliśmy na pomysł dzielenia się historiami naszych klientów. Będziemy przedstawiać okoliczności powstania zadłużenia, walkę z długami oraz etap oddłużania. W tym miejscu dowiesz się, z jakimi problemami się mierzyli na co dzień. Historia oddłużenia jest prawdziwa – oparta na wydanych orzeczeniach i przebiegu postępowania sądowego.

Pamiętamy o RODO i tajemnicy zawodowej. Nie ujawnimy żadnych danych osobowych i w pełni dbamy o prywatność naszych klientów. Na potrzeby wpisu imiona klientów i członków ich rodzin zostały zmienione. Dzisiaj podzielimy się historią walki z zadłużeniem naszej klientki Łucji.

Łucja mieszkała w niewielkiej miejscowości pod Krakowem i miała na utrzymaniu dwójkę dzieci. Ania miała 16 lat, a Albert 8. Łucja nie pracowała. Cierpiała na poważne schorzenia związane z sercem. Utrzymywała się głównie ze świadczenia 800+, alimentów, zasiłków i okazjonalnej pomocy bliskich jej osób.

Łucja miała za sobą trudny rozwód z mężem. Były małżonek stosował wobec niej przemoc fizyczną i ekonomiczną. Była od niego w pełni zależna finansowo. Mąż regularnie nadużywał alkoholu i był uzależniony od hazardu. Stopniowo wyprzedawał ich rodzinny majątek, żeby zdobyć środki na zakłady i alkohol. Łucja podpisywała część umów i dokumentów, wierząc w zapewnienia męża o szybkiej wygranej i pomyśle na zainwestowanie zarobionych środków. 

Gdy brakowało majątku do sprzedania, zaczął zaciągać kredyty i pożyczki (popularne chwilówki). Do mieszkania zaczęły przychodzić wezwania od wierzycieli, pisma sądowe oraz w końcu pojawili się komornicy. Łucja próbowała rozmawiać z mężem i przemówić mu do rozumu. Niestety wszelkie próby rozmów nie przynosiły żadnego rezultatu, a jedynie powodowały jego gniew i agresję. Ostatecznie Łucja rozstała się z mężem. 

Po zakończeniu małżeństwa Łucja została z długami sięgającymi łącznie 113 100 zł. Nie miała ich z czego spłacić. Pieniędzy wystarczało na zaspokojenie podstawowych potrzeb i wyprawienie dzieci do szkoły. Dodatkowo Albert często chorował i wymagał opieki. Sytuacja wydawała się bez wyjścia.

Szukając pomysłu na poradzenie sobie z długami Łucja trafiła na artykuły dotyczące upadłości konsumenckiej. Stopniowo pogłębiała swoją wiedzę o procesie upadłości. Po kilku tygodniach postanowiła skonsultować swoją sprawę z prawnikiem. Skontaktowała się z kilkoma kancelariami i ostatecznie podjęła decyzję o nawiązaniu współpracy z mecenasem Konradem Siekierdą.

Ze względu na konieczność opieki nad młodszym dzieckiem, Łucja miała ograniczone możliwości osobistych wizyt w kancelarii. Większość dokumentów dostarczyła w formie elektronicznej (zdjęcia i skany wysyłane przez e-mail). To było dla niej wygodne i proste rozwiązanie pozwalające na połączenie obowiązków domowych i walki z długami.

Zebrane w sprawie dokumenty w postaci umów, wezwań, pism sądowych i komorniczych umożliwiły odtworzenie historia powstania długów. Wymagało to dokładnego przeanalizowania treści zawartych umów oraz zapadłych w sprawie wyroków i nakazów zapłaty. Prawnicy z naszej kancelarii mogli zająć się pisaniem uzasadnienia i sporządzeniem spisu wierzytelności.

Mając skompletowane dokumenty i uzupełniony wniosek wysłaliśmy go za pośrednictwem portalu sądowego KRZ do Sądy Rejonowego w Krakowie, a dokładnie do VIII Wydziału Gospodarczego. Po 2 miesiącach i 3 dniach od złożenia wniosku sąd wydał postanowienie o ogłoszeniu upadłości. Pierwszy ważny krok w kierunku oddłużania postawiony. Teraz czas na postępowanie upadłościowe i współpracę z syndykiem.

Sama współpraca przebiegała sprawnie i bezproblemowo. W imieniu Łucji składaliśmy pisma stanowiące odpowiedź na wezwania syndyka i sądu. Mecenas był również obecny na rozprawie dotyczącej ustalenia warunków oddłużenia. Łucja poradziła sobie znakomicie! Rzeczowo i zwięźle wyjaśniała przyczyny zadłużenia oraz swoją aktualną sytuację.

Wcześniej otrzymała od nas listę pytań często pojawiających się na rozprawie (zadawanych przez sędziego lub syndyka). Kilka dni przed posiedzeniem sądu spotkaliśmy się osobiście z Łucją. Dzięki temu poznała przebieg standardowej rozprawy oraz stojące przed nią wyzwania. 

Finalnie Łucja otrzymała plan spłaty na okres 36 miesięcy z miesięczną ratą w kwocie 250 zł. Łącznie na spłatę wierzycieli przeznaczy kwotę 9 tysięcy złotych. To oznacza redukcję zadłużenia na poziomie sięgającym 92,04%. Całe postepowanie upadłościowe trwało 1 rok i 6 miesięcy.

Pani Łucja pozostaje z nami w stałym kontakcie. Rzetelnie wykonuje plan spłaty i przesyła nam potwierdzenia płatności. Dzięki temu pod koniec kwietnia złożymy w jej mieniu sprawozdanie roczne z wykonania planu spłaty. Jesteśmy dumni z sukcesu Łucji! Podjęła trudną decyzję i wykonała świetną pracę.

1. W jakim czasie sąd rozpatrzy wniosek o upadłość konsumencką?

Zgodnie z przepisami sąd powinien w terminie 2 miesięcy rozpoznać wniosek o upadłość. W praktyce czas ten może przedłużyć się nawet do 6 miesięcy, gdy pismo nie spełnia wymogów formalnych. W naszej praktyce mamy także sprawy, w których upadłość konsumencka została ogłoszona w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku. Łucja dostała upadłość w ustawowym terminie – sprawę przyspieszył wniosek złożony w formie elektronicznej.

2. Jakie długi podlegają umorzeniu w upadłości konsumenckiej?

Zobowiązania finansowe obejmujące kredyty, pożyczki, czynsz najmu, składki na ubezpieczenie społeczne, podatek dochodowy oraz podatek VAT podlegają umorzeniu w ramach upadłości konsumenckiej. Podobnie sprawa wygląda w przypadku umów leasingu, kart debetowych, limitów w rachunku bankowym. W sprawie Łucji większość długów pochodziła z pożyczek zaciągniętych w parabankach.

3. Na jaki okres sąd może ustalić plan spłaty wierzycieli?

Sąd może ustalić plan spłaty wierzycieli na okres od 1 do 84 miesięcy. Na czas spłaty fundamentalne znaczenie mają przyczyny niewypłacalności (całokształt działań i okoliczności prowadzących do bankructwa). Jeśli sąd uzna, że do niewypłacalności doszło na skutek umyślnych działań osoby zadłużonej lub rażącego niedbalstwa, to plan spłaty ustala się na okres od 36 do 84 miesięcy. W sprawie Łucji sąd uznał, że nie ponosi ona winy za powstanie długów i orzekł o trzydziestosześcio miesięcznym okresie spłat.